Zaterdag 17 mei was het dan eindelijk zover. Na weken van keihard trainen, steeds weer nieuwe dingen leren en afzien in weer en wind, mocht ik vandaag laten zien wat ik kon.
We waren al vroeg aanwezig en volgens mij was het vrouwtje (Joke) best wel zenuwachtig; ze trok namelijk behoorlijk aan de lijn, ik kon geen kant op!
Om half tien ging het echte werk van start. Als jongste van de hondenschool mochten wij, de pups, beginnen met behendigheid. Ik kon gelukkig de kunst nog een beetje afkijken want van de 5 pups was ik als laatste ingedeeld. Eenmaal aan de beurt heb ik mijn beste beentje(s) voor gezet en ben als een echte grote hond op het witte tafeltje gesprongen. Achteraf niet zo’n slimme zet want om er alleen af te komen ….. brrrr, best eng!
Het parcours was een makkie, alleen was de kattenloop een beetje glad van al die regen, oeps, strafpuntje. Maar het vrouwtje was niet boos dus daarna heb ik me voor 100% ingezet en zelfs nog even een dol rondje tussendoor gedaan. Moet gezegd worden, na dit eerste rondje was ik best over mijn zenuwen heen en keek ik uit naar de tweede ronde.
De “concurrentie” deed het in de tussentijd ook niet slecht!! Ik zag ze over de baan schieten en heb meerdere malen geprobeerd om een stukje mee te rennen om ze aan te moedigen (of ze uit hun concentratie te halen, haha) maar dat vond het vrouwtje niet zo’n goed idee. De 2e ronde behendigheid ging iets minder dan de eerste, dat lag niet aan mij, maar aan het weer dat ons een klein beetje in de steek heeft gelaten.
Het derde onderdeel was gambling en ik moet zeggen, WoW, wat leuk!! Ik mocht zelf (nou ja, ’t vrouwtje had ook wel wat te zeggen) uitmaken welk onderdeel ik deed, als ik het maar snel en goed deed. Ik ging echt heel erg goed, elke hindernis die we tegen kwamen hebben we genomen. Wel was het een beetje jammer dat het vrouwtje was vergeten om bij de schutting een beloning neer te leggen. Ik heb 3x gekeken (achter elkaar) maar alledrie de keren lag er niets, en zij maar (lachend) roepen dat ik moest komen, ja, ja – en mijn voertje dan?
Na het fluitje moesten we weer heel snel terug rennen naar het eerste sprongetje en het vrouwtje was volgens mij meer aan het hijgen dan ik. Maar we waren wel tevreden over de geleverde prestatie, het was zoooooo leuk!
Ons volgende onderdeel was gehoorzaamheid. Nou ben ik daar natuurlijk een ster in maar met mijn buik in het natte gras gaan liggen dat doet ze zelf maar. Zo gezegd, zo gedaan. Voor de vorm ben ik wat door m’n poten gezakt maar “blijven liggen”, pffff, die natte buik mag ze zelf gaan halen.
De rest van de gehoorzaamheid was een eitje, gezellig met m’n vriendjes langs elkaar heen lopen, zitten en blijven, netjes aan de lijn lopen, ‘voor’ komen en terugkomen bij ‘t vrouwtje als iedereen me roept, ja, ik draai er mijn pootje niet voor om. Jammer dat één van de andere deelnemers (met opzet????) op mijn riem ging staan maar gelukkig had de jury dat ook gezien. Moet zeggen dat hij (ik noem geen namen) later zelf ook wat problemen had met een wat hoger gespannen lijntje/touwtje.
Na deze inspanning was er voor ons pups een rustpauze ingelast en konden de baasjes zich tegoed doen aan al het lekkers (hun wel, ik kreeg gewoon m’n brokken) dat er te halen was. Ook nog wat geshopt bij ’t winkeltje en natuurlijk bij de andere deelnemers gaan kijken. Geweldig om te zien (heb ik gehoord) hoe deze het behendigheidsparcours nemen. Wacht maar tot ik groot (jaha, nóg groter) ben, dan…., dan ……
’s Middags zijn we gekeurd door Margaret en een echte keurmeester. Ik moest wat lopen en draven en ja, daar was maar één terechte opmerking over; ik ben een slungelige reu van 5 maanden oud maar (let op) van zeer goede aanleg!! Het komt dus allemaal wel goed met mij.
Daarna nog vriendelijk gelachen naar de fotograaf
we zijn zelfs met z’n
vieren en de baasjes (ons eigen trainigsclubje) op de foto gegaan. Het vrouwtje moest ook wat puntjes scoren op deze dag door een theorie-examen af te leggen. Als dat het gemiddelde dan maar niet naar beneden haalt, he!!
Na deze vermoeiende dag ben ik in de auto in slaap gestort en heeft het vrouwtje nog wat andere honden bewonderd en aangemoedigd. Ondertussen werd er in ‘t huis druk gerekend en geteld.
In de schuur zat iedereen in spanning, onder het genot van een hapje en een drankje, te wachten op de prijsuitreiking. Gelukkig hoefde het vrouwtje niet lang te wachten, wij waren als eerst aan de beurt. Ik weet dat het ‘maar een spelletje’ is maar je hoopt toch dat je een beetje goed gepresteerd hebt. Dan heb je thuis ook wat leuks te vertellen.
En wat denk je ….. wij konden het thuisfront echt verrassen want…… ik ben 1e geworden van de pups!!!
Niet verwacht maar wel errug m’n best gedaan!
Maar 1e of laatste, we hebben gewoon een TOP-dag gehad en het vrouwtje ging gewoon naar huis waar ze mee gekomen was;
de hoofdprijs!!!
IK!!!
Groetjes en een poot van Diesel
