Dagboek A-nest

Dag Bacchus, tot gauw!

Nadat gisteren Dunya en Noa waren uitgezwaaid zijn we met Merel, Bacchus en Indra nog even er op uit gegaan. Dat verzette de gedachten van het afscheid en was voor zowel ons zelf als deze 2 dappertjes natuurlijk een leuke ervaring!

 

 

Froukje en Kees hebben er enorm naar uitgekeken en Bacchus vanochtend opgehaald. Hij komt hier over 2 weekjes nog even logeren ivm eerder gemaakte vakantieplannen, dus dit is een afscheid voor eventjes.
Bovendien komt Bacchus naar dezelfde hondenschool als Dunya en Merel, dus ik mag nog een beetje van hem meegenieten. Ook voor Bacchus zijn leuke trainingplannen gemaakt, waarschijnlijk jachttraining, maar wat er ook gekozen wordt, Bacchus zal het enthousiast doen!
 

Vanochtend mochten Dunya en Noa uitvliegen.

Paulien, Iris en Mirko hebben Dunya gehaald. Dunya zal tzt met Paulien aan jachtraining, of eventueel een andere hondensport, gaan doen. Daar gaan ze zonder enige twijfel samen erg van genieten. Maar eerst gaan ze lekker naar puppycursus, waarna Iris de basis gehoorzaamheid gaat trainen. Omdat Dunya naar dezelfde school gaat als mijn Merel, mag ik nog even van haar meegenieten!

 

Jan en Tetsia hebben daarna Noa opgehaald. Jan heeft plannen om jachttraining met haar te doen, wat zij zeker enorm zal waarderen. Daarnaast zal ze een aardig woordje Frans leren blaffen, want Noa gaat een groot deel van het jaar genieten van Frankrijk, waar ze veel ruimte zal hebben om rond te struinen.













 

    

Ook Joke en Wim namen hun Diesel deze ochtend mee naar zijn nieuwe huis. Diesel gaat na de gehoorzaamheidscursus misschien met Joke aan een hondensport doen, waar hij veel plezier in zal hebben. Maar hij zal zeker ook geregeld te vinden zijn in het Grevelingenmeer.

Vanochtend is reutje donker blauw, de archeoloog, Knights of the Pearls Able Aiko oftewel Lenko opgehaald.

Deze knuffelbeer gaat een heerlijk leven krijgen bij zijn baasjes Gerard en Marian in Maasdam.
Tzt gaat hij met Gerard jachttraining doen, maar eerst natuurlijk maar eens samen lekker de wereld een beetje verder verkennen!

 
 

De pups zijn vanmiddag gechipt en hebben dus hun stamboomnaam toe bedeeld gekregen.
 

De autorit verliep opnieuw heel rustig, geen van de pups heeft er moeite mee. We hadden de auto heerlijk warm gestookt en de pups lagen lekker met z'n allen op een vetbed in een bench te dutten.
Hopelijk verlopen de ritjes naar hun nieuwe thuis volgende week net zo voorspoedig!
 

Op het terras staat een kinderbadje, waar Indra in de zomer in kan spelen en afkoelen. Momenteel staat er regenwater in. Een aantal pups heeft er al in willen pootje baden. Tja, het blijven wet-coateds...
Naast allerhande omstandigheden die 'buiten' vanzelf biedt (wind, geluiden van aktiviteiten van buren en de straat, planten, nattigheid, geurtjes, en al wat er aan rommeltjes en blaadjes op het terras ligt), maken we ook zelf geluidjes: we klappen in onze handen, maar ook met bijv. bakjes tegen elkaar. Ze vinden dit geweldig! Racen vervolgens met de bakjes in de bek over het terras.

Indra geniet heel erg van het buiten spelen met haar kinderen, daar kan ze écht met hen rennen en dollen!
Sinds een week staat ze zogen binnenshuis niet vaak meer toe, maar zodra ze buiten zijn wil ze heel graag weer voeden. Het voeden lijkt voor haar nu veel te maken te hebben met de omstandigheden: gaan ze op avontuur, dan krijgt haar kroost een lekkere slok warme melk van haar. Als warme chocomel na een strandwandeling in december?
 

Vanochtend gebeurde hetzelfde: Indra stond haar pups te voeden, enige uren na haar ontbijt. Ik zat er naar te kijken toen zonder enig voorteken Indra in eens braakte. En ook dit maal haastten haar pups zich naar het braaksel om zich er rond te scharen, alsof er zojuist een schaal biefstukken was opgediend.
Nu drong tot mij door dat Indra zich anders gedroeg dan wanneer ze zich misselijk voelt: geen beteuterd gezicht, geen hangende ogjes, geen rond ruggetje, niet weglopen van het braaksel... Ze was haar pups aan het voeden!

Dit gedrag is heel regulier bij wolven, maar naar ik heb geleerd een uitzondering bij onze honden. Het past natuurlijk helemaal in het gedrag van eigen voedsel naar de pups brengen, zoals ze al enige tijd laat zien met boterhammetjes en fruit!

Ik vind het grandioos te zien dat Indra zo iets heel natuurlijks nog in zich blijkt te hebben. Desalniettemin is míjn natuurlijke gedrag toch om bij de aanblik en geur eea zo rap mogelijk op te ruimen en te voorkomen dat de puppy's zich hieraan te goed doen. Mijn eigen natuurlijke gedrag is in dit geval nòg sterker dan de waardering voor het hare.
 

18-01-2008
(2)

Reuze spannend vond hij het en alle zelfbeheersing om er niet mee te ravotten stapelde zich enorm op, zodat hij na iedere kraamvisite enorm uit zijn dak ging in ruig spel met mij.
Inmiddels ligt hij uren in de ren. Hij vindt het nog wel spannend als 4-5 pups hem op de hielen zitten, dan zoekt hij - hoewel zonder paniek - graag een veilig heenkomen op een stoel of gaat twee tellen aan de andere zijde van het hekje staan. Maar níets in hem neigt naar onverdraagzaamheid of agressie en zijn nieuwsgierigheid naar onze nieuwe huisgenoten is beduidend groter dan zijn vrees.

Vanaf de stoel ligt hij geregeld - zonder nageltjes - naar ze te hengelen en uitdagende spel-houdingen aan te nemen. De pups kunnen dit rustig zitten gade slaan, begrijpen het nog niet zo goed. Ze vinden hem wel bere-interessant en stappen zonder enige terughoudendheid achter hem aan.

Ik denk dat ze dikke vrienden gaan worden.
 

Brood op de plank

Indra heeft vanavond voor de derde maal een boterhammetje gebracht naar haar kinderen. Ze nam het kapje van me aan in de keuken, stapte er mee de kamer in, door de puppyren, de werpkist in en legde het daar voorzichtig te midden van haar kroost.

Na enig wachten stapte ze de werpkist uit en ging daar verder staan wachten, als wilde ze zeggen "Het is écht voor jullie". Eén teefje ging kijken en besnuffelde het broodkapje. Dat was voor het eerst dat er belangstelling was voor een boterham. Maar het pupsel liet de boterham liggen en stapte weer weg.
Indra ging de werpkist weer in en pakte het sneetje brood op. Niet om het op te eten, maar om er extra de aandacht op te vestigen: 2 Pups waren wakker en doken verheugd op haar melk af. Met de boterham in haar mond en 2 pups aan haar tepels, liep ze van de ene naar de andere slapende pup om die het brood onder de neus te duwen: "Kijk eens wat ik bij me heb".
Nadat ze de schone slapers bezocht had, legde ze opnieuw de boterham neer en ging zelf in een hoekje zitten kijken. Het resultaat was anders dan ze bedoeld had. Ook de slapende pups doken nu op haar melk af. Gelukkig trof één van hen onderweg de boterham. Hij had voldoende interesse om dit te verkiezen boven de geplande slok melk. Indra's moeite werd dus eindelijk beloont!

Dit pupje knabbelde, sabbelde en wandelde met de snee brood. Och, zo jammer dat ik nog niet toe kon staan dat hij het werkelijk soldaat ging maken. De kans op darmprobleempjes zou te groot zijn. Ik heb het kapje daarom weer aan Indra gegeven. Zij heeft er geruime tijd mee in haar mond gezeten, want eten wilde ze het niet, ze had er tenslotte een andere bestemming mee...
Uiteindelijk werd het dus weer voorzichtig neergelegd. Nogmaals ging dit zelfde puppy een poging doen het te verorberen. Hij heeft er even zijn best op mogen doen, al was het maar omdat het te sneu zou zijn voor Indra hem dit direct af te nemen.

Mocht er een prijs uitgereikt gaan worden voor 's Wereld liefste moeder', dan bestaat er geen twijfel wie deze prijs toe komt.

Indra met de korst brood, die ze voor de pups bestemd heeft		de boterham terug tussen de pups	reutje licht blauw met het kapje

 

Sommigen stonden 'slechts' enthousiast tegen de wand op, maar anderen deden zéér serieuze pogingen tot het verlaten van de werpkist.
Tenslotte is het één manneke - drieënhalve week oud - werkelijk gelukt over deze barrière te klauteren. Hem trof ik met zijn moeder, aan de wandel door de woonkamer, toen ik thuis kwam van een boodschapje.
De hoogste tijd dus om het loopplankje te installeren en de puppypanelen neer te zetten!  Met de puppypanelen heb ik de helft van mijn woonkamer af gezet. Deze ruimte is helemaal veilig en van hen. Hier kunnen ze naar harte lust samen donderjagen.
 

Het water loopt indra in de mond als ik een sinaasappeltje schil, dus nu we vanwege de kraamtijd even geen duintochten maken, delen we soms zo'n stukje fruit thuis. Met de meest trouwe blik die ze kan produceren, zit ze geduldig maar oplettend te wachten of er een partje voor haar over blijft.

Gisteren nam ze het aangeboden en felbegeerde partje sinaasappel volledig, maar opvallend voorzichtig in haar mond en stapte er mee weg. We keken verwonderd wat ze doen ging.
Indra stapte de werpkist in en legde hetgeen ze zo waanzinnig lekker vindt, voorzichtig in het midden van de werpkist. Vervolgens stond ze heel zoet te wachten of er iemand was die er van wilde. Ze was duidelijk niet voornemens het voor iemands neus weg te grissen, maar bood hen het werkelijk aan. Een verse variant op 'Milk & Fruit'.

Helaas, geen van haar kinderen had enige belangstelling voor haar gulle aanbod. Niet eens om te besnuffelen. Enigszins beteuterd nam ze het partje tenslotte dan maar op en at het met smaak zelf.
 

Vandaag hebben de pups voor het eerst pap gegeten. Puppy-pap eten is de 1e stap van melk drinken door te zuigen, naar eten uit een bakje. Dat ze naast de moedermelk nu ook van puppypap gaan smikkelen, spaart veel energie van hun moeder, want voeden is zware arbeid!

Na 3 weken enorme hoeveelheden melk produceren en zeer geregeld haar kinderen te voeden, zie ik Indra moe worden. Ik vind het dus fijn dat de pups de leeftijd bereikt hebben dat ze ook zelf mogen leren eten, zodat m'n meisje dit een beetje kan gaan afbouwen.

Alle pups vonden de pap héérlijk en hebben er een ware pap-party van gemaakt. Overal zat pap! Niet alleen aan hun neusjes, kinnetjes en voetjes, maar ook veegden ze hiermee uitbundig langs elkaars lijfjes, mijn broek, etc. etc. In een mum van tijd was alles voorzien van witte stippen...
 

Nieuw beddengoed

Er wordt hier ontzettend veel gewassen de afgelopen weken. Zowel door mijn wasmachine als mijzelf.
De wasmachine maakt overuren ivm moltons &  handdoeken die op de vloer van de werpkist liggen, maar ook de kist zelf wordt natuurlijk geregeld gedesinfecteerd.

Op de vloer van de werpkist lag een warmteplaat. Voordeel boven een warmtelàmp is dat de moederhond niet de warmte hoeft te ondergaan die de pups nodig hebben. Maar tav het schoonmaken is 't helaas minder handig.

Vanaf week 2 ben ik de temperatuur langzaam gaan afbouwen en vandaag is de warmteplaat dan eindelijk uit de kist. Morgen worden de pups 3 weken oud, ze zouden nu voldoende warmte moeten hebben van de 24 uur per dag warm gestookte woonkamer waarin ze opgroeien.

De moltons hebben nu plaats gemaakt voor vetbedden. Een synthetisch schapenvachtje zoals ook door dierenartsen gebruikt wordt (vandaar 'vet'), het houdt hun bedje warm en droog.
De puppy's vinden het héérlijk, want liggen er stil en tevreden languit in te slapen. Maar het was in eerste instantie ook wel even verwarrend. Toen ze op hun nieuwe beddengoed gezet werden en aansluitend weer melk kregen van hun moeder, werd er geregeld driftig in het vetbed gezocht naar een tepel. 't Is een vachtje niet waar? Dat het een splinter-nieuw en gewassen vachtje is zonder enige hondengeur, had aanvankelijk geen invloed op de verwachtingen er melk te kunnen vinden.

Een teef die gedekt gaat worden, moet ontwormd worden als ze loops geworden is, vóór de dekking. Desondanks worden pups al via de baarmoeder en moedermelk besmet met spoelwormen. Daarom moeten pups - en al hun huisgenoten op vier voeten - de eerste maanden van hun leventje om de week ontwormd worden, vanaf het moment dat de pups ca. 2 weken oud zijn.

Vandaag had de dierenarts het door mij bestelde ontwormingsmiddel 'Drontal Pup' ontvangen. Dit middel heeft geen bijwerkingen en is vloeibaar, dus had mij voorkeur.
Met behulp van een spuitje hebben ze allemaal een dosis ingenomen. De dikke roze vloeistof ziet er snoepachtig uit, maar de smaak komt duidelijk niet overeen met deze associatie. Het werd met tegenzin genuttigd.
Het heeft welliswaar geen bijwerkingen, maar ze leren er wèl een vies gezicht van te trekken!
 

In de werpkist liggen moltons op de vloer. Dat is een stuk minder glad dan bijvoorbeeld kranten en maakt het gemakkelijker voor de pups om te lopen. De 1e stapjes zijn dan ook al gezet. Als kleine zeemannetjes schommelen ze door de werpkist, het is nog een grote inspanning, maar dat weerhoudt hen er niet van.
De pups beginnen steeds iets beter te lopen en inmiddels zijn er al 3 die de groep verlaten om in een hoekje te gaan poepen! De drang om hun eigen nest niet te bevuilen is dus al aanwezig. Heel bijzonder om te zien hoe een pupje dat nog de oogjes dicht heeft en wankelend loopt, zich al wil inspannen om een eindje verderop een keuteltje te laten vallen.

Indra zal het waarderen. Zij wil hen graag wassen, maar het 'opruimen' van de puppypoep is niet aan haar besteed. Behalve tijdens haar zwangerschap heeft ze nooit de behoefte gehad om poep te eten en daarop maakt ze voor puppypoep geen uitzondering.
Heeft ze per ongeluk tijdens de wasbeurt tòch een plasje op haar tong, dan trekt ze een gezicht vol afgrijzen.
Doorgaans bemerkt ze tijdig dat er gepoept gaat worden en trekt ze net op tijd haar koppie weg (ten teken aan mij dat er iets op te ruimen valt). Eénmaal heeft ze op een onbewaakt ogenblik, tijdens zo'n poetsbeurt, tòch een drolletje op haar tong gekregen. Kokhalzend probeerde ze deze kwijt te raken.

Geen wonder eigenlijk dat ze zulke keurige kinders heeft!
 

Vanavond zijn de pups 5 dagen oud. Indra en ik hebben ons de afgelopen dagen suf-gemoederd en dat maakt flink moe!

De afgelopen dagen verliet Indra sporadisch heel even de werpkist om rap door de woonkamer te wandelen. Ik zag haar overwegen even buiten haar werpkist te gaan liggen, maar de plicht riep - en niet eens persé letterlijk - dus stapte ze na z'n rondje terug haar werpkist in.
Vanochtend heeft ze het er eindelijk op gewaagd: ze is bij mijn moeder op de kussens gaan liggen en na even met wijd open ogen te hebben liggen luisteren naar het "Mama, kom terug!" van haar kroost, besloot ze dat Mama na 4 1/2 dag aaneengesloten zogen,  best even een uiltje knappen mocht buiten hun bereik. Even geen polonaise aan haar lijf, even geen natte huid. Energie opdoen, bijtanken.

Indra heeft héérlijk diep geslapen en in de werpkist werd het ook gauw weer stil, de buikjes waren immers goed gevuld en de warmteplaat geeft hen een aangenaam warm bedje.

Een momentje voor haarzelf is Indra duidelijk goed bevallen, want sinds dat dutje heeft ze zich vandaag nog 2 maal even buiten de werpkist begeven. Niet alleen om nogmaals even  ongestoord te slapen, maar ook om zomaar eens even bij mij te zitten. Daarna genoot ze weer met volle teugen van de verzorging van haar kleintjes.

Wat een wijs meisje!
 

Geboren!!

Gisteravond, op dag 60 van de dracht, is Indra moeder geworden! Eén dagje eerder dan de gemiddelde dracht duurt.
Het is allemaal gelukkig heel goed en makkelijk verlopen. Indra is er ontspannen onder, maar tegelijkertijd heel zorgzaam. Ze eet flink van grote hoeveelheden kip en bouillon. Ik ben ape-trots op m'n meisje!

We genieten met volle teugen van de 7 molletjes,  het zijn 4 meisjes en 3 jongens. Tgv  gebrek aan nachtrust en onze aandacht voor Indraatje en haar pupsels heb ik nog geen gelegenheid voor een langer verslag. Foto's zal ik zo snel mogelijk plaatsen.

Klik hier voor het dagboek van de dràcht van dit nest.